De fotoserie ‘Girls Fight’ is een project van Amsterdam Worldwide. Fotograaf Vitali Gelwich, portretteerde vrouwelijke vechters in Europa – van elfjarige meisjes die ervan dromen om zwaargewicht te worden tot dertigplussers die door een kleine blessure noodgedwongen al acht maanden thuis zitten. Naast de dagelijkse trainingen en wekelijkse wedstrijden, zijn ze kinderjuf, serveersters of kassières om hun professionele carrière te kunnen betalen.
Advertentie
IMAN BARLOW (24) uit Engeland
“Ik doe aan Muay Thai, sommige mensen noemen me de Pretty Killer. Van de 104 gevechten heb ik zo’n 95% gewonnen. Mijn vader is mijn trainer en mijn moeder vocht ook – sterker nog, ze is ooit kampioen van Groot-Brittannië geweest. Ik heb het eerlijk gezegd nooit gek gevonden dat ik een vrouwelijke vechter ben, aangezien ik dit al doe sinds ik 4 ben, en de gym waarin ik train in mijn tuin staat. Het is onderdeel van ons huis, van onze familie. Mensen verwachten haast nooit dat ik aan professioneel vechten doe – waarschijnlijk omdat ik er zo normaal uitzie.CRISTINA STANCIU (24) uit Roemenië
“Als professioneel MMA-vechter heb ik met kickboksen en wushu kungfu verschillende nationale kampioenschappen gewonnen. Anderhalf jaar geleden kreeg ik een maagbloeding tijdens een gevecht en verloor ik bijna twee liter bloed. Op zich is het normaal dat je gewond raakt, dat is het risico van het vak. Vrouwen stappen volgens mij emotioneler de ring in dan mannen, en vechten daardoor ook veel agressiever dan mannen. Als mannen klaar zijn met een wedstrijd pakken ze een biertje en maakt het niet meer uit of ze hebben gewonnen of verloren. Denk ik.”JAZZY GABERT (35) uit Duitsland
“Ik ben professioneel worstelaar en MMA-vechter. Ik vind professioneel worstelen het vetste wat er is, omdat de wedstijden van tevoren helemaal zijn uitgedacht en gechoreografeerd. Alleen verdien je er haast geen geld mee: tussen de vijftig en driehonderd euro per gevecht. Terwijl je met MMA soms wel duizend euro per wedstrijd verdient. Ik kreeg de kans om in Amerika te vechten, totdat ze erachter kwamen dat ik drie gescheurde nekwervels had. Toen moest ik terug naar Duitsland om geopereerd te worden. Ik zit nu al acht maanden thuis en zal op zoek moeten naar een normale baan. Met vechten moet ik ook weer helemaal van voor af aan beginnen.”
Advertentie
JENNIFER MIRANDA (31) uit Spanje
“Ik ben professioneel bokser en heb in mijn eigen land nog nooit een gevecht verloren. Ik heb lichamelijke opvoeding en sportwetenschappen gestudeerd, waarna ik mijn master in bedrijfskunde heb gehaald. Pas sinds 2012 mogen vrouwen meedoen aan de Olympische spelen, dus wij vrouwen lopen wat dat betreft nog flink achter. Ik werk nu voor het Spaanse Olympisch comité, waar we er ook voor proberen te zorgen dat vrouwen en mannen gelijk behandeld worden. Bijvoorbeeld door ze dezelfde aantal rondes te laten vechten, en zonder helm. We willen niet beter of slechter zijn, we willen gelijk aan elkaar zijn.”LEXIE PETERS (11) uit Engeland
“Ik vind Thaiboksen vreselijk leuk en doe het al twee jaar. Met Thaiboksen moet je heel veel discipline hebben, dus ik moet vaak verjaardagen en dat soort dingen missen. Ik heb al mijn 26 oefenpotjes en 9 professionele gevechten gewonnen. In Benidorm werd ik wereldkampioen bij de junioren en in Birmingham won ik de Engelse kampioenshappen. Ik dacht niet dat ik die zou gaan winnen, want door de warmte viel ik de hele tijd flauw. Mijn droom is om wereldkampioen in een zwaardere klasse te worden, maar moet eerst maar gewoon zien wat er op me afkomt…”JOANA PASTRANA (27) uit Spanje
“Ik woon in Madrid en ben als professioneel bokser een keer kampioen van Spanje geweest en twee keer Europees kampioen. Mijn laatste en tevens ergste blessure was het breken van mijn rechterhand tijdens het belangrijkste gevecht van mijn carrière. Gelukkig heb ik een sponsor die me financieel ondersteunt als ik niet kan vechten. Als ik weer ga werken zorgt mijn promotor ervoor dat ik de beste deals krijg, maar ik het zal nooit hetzelfde prijzengeld krijgen als mijn mannelijke collega’s.”